Zaterdag 10 september 2016, een dag met prachtig weer. Met een uitgebreide delegatie vertrekken we op tijd naar Deventer en, ondanks wat file op de weg, arriveren we ruim op tijd bij de Pickwick Players. Altijd een gezellige vereniging, gericht op rugbyen en niet op gedoe rond regeltjes enzo.

De wedstrijd begint ook met enige vertraging, omdat de cubswedstrijd vóór ons vertraging heeft opgelopen. Maar het was het wachten meer dan waard, want het werd een prachtige wedstrijd.

Voordat er een meer gedetailleerd verslag komt, móét hier geschreven moeten worden dat de overwinning een echte teamprestatie was: van zowel de spelers in het veld als de spelers en kijkers buiten het veld. Dus het noemen van namen doet degenen die niet genoemd worden te kort. Het maken van een try is een mooi moment, maar kan alleen als er een heel team voor gewerkt heeft. En dit keer was dat wel heel erg zichtbaar.

De kick off werd door Deventer genomen en wij vingen de bal. Geen bijzondere start, alleen was het, na een paar mooie combinaties en passes, binnen twee minuten al 0-5 voor ons. Robbin was de gelukkige die onze eerste try van het seizoen (in competitie) mocht scoren. Gerke nam de conversie en dat deed hij foutloos: 0-7.
Het spel vervolgde met veel op- en neergaande bewegingen, beetje meer naar onze trylijn, beetje meer naar de Deventer trylijn. Tot Maël de bal veroverde, in het eigen 22-meter gebied. En zoals Maël dat zo goed kan, ontsnapte hij aan alle spelers van Deventer en scoorde een prachtige try zonder nog Deventer spelers in de buurt. De trainers kregen de smaak te pakken en maanden op luide toon het team tot grote spoed bij het weer terugrennen naar de eigen helft, vooral om snel instructies te kunnen geven. Gerke, die met de bal naar ‘de overkant’ liep, hoorde de oproep van de trainers, en schoot met grote spoed de bal voor de conversie. Helaas mis. En even helaas bedoelden de trainers niet dat de conversie snel genomen werd. Zo zie je maar: luisteren ze een keer, is het weer niet goed. Communicatie is toch een bijzonder fenomeen.

Nadat iedereen weer opgesteld stond, mocht Deventer weer de kick off nemen. Robbin ving de bal en ging er meteen vandoor. Na heel wat meters gemaakt te hebben, speelde hij af naar Tijn, die als support meegegaan was. Tijn was meteen in staat een try te maken. En we stonden al met 0-17 voor.
Conversies zijn nog een lastige zaak, het bleef nog even bij 0-17.
Opnieuw een kick off voor Deventer en de bal voor ons. Nu was het full back Gerke die de bal ving en er vandoor ging. Door de linies heen gebroken, sprintte hij het hele veld over en maakte er 0-22 van. De conversie van (waarschijnlijk) Robbin lukte en het was 0-24.

In de trainingen horen we de trainers telkens spreken over georganiseerd fase-spel. En dan geniet het de voorkeur om een mooi twee-fase-spel neer te zetten. In de praktijk is dat natuurlijk een hele klus, want de tegenstander wil niet altijd meewerken aan je plannetjes. Maar als je met overmacht speelt, lukken meer dingen. Zo ook vandaag: een mooi spel in twee fases leidden tot een try van Maël waarna de conversie het niet werd. Toch waren we al bij 0-29.

Na een korte drinkpauze, het was echt warm en we speelden in de volle zon, gingen we vrolijk verder: Robbin maakte 0-34, Maël 0-39, de conversie van Robbin 0-41. Vlak voor rust waren er nog twee prachtige momenten: Evelien scoorde een try met een prachtige move die net voor de wedstrijd geoefend was. De try werd in de uiterste hoek gescoord, waardoor de conversie ook uit een bijna onmogelijke hoek getrapt moest worden. Het lukte Gerke de richting perfect te hebben, alleen kwam het schot net een half metertje te kort in lengte.

Tijd voor een korte pauze, met een stand van 0-46. En natuurlijk was er weer water. Er zijn deze dag heel wat bidons water doorheen gegaan. Bo en Amber en Dylan en Kees, maar ook anderen hebben enorm veel werk verzet in dienst van het team door telkens vers water te regelen. Ook als je niet in het veld staat, ben je belangrijk voor het team en dat hebben deze spelers laten zien. In dienst van het team werken, binnen en buiten het veld. Zo willen de trainers het graag zien, zo hebben we het ook afgesproken dit seizoen te doen.

De tweede helft startte meteen weer met een try voor ons: Maël zorgde voor 0-51. Omdat Gerke in de wissel stond, was het Kim die de conversie moest nemen. En met succes, met een loepzuiver schot veranderde Kim de stand in 0-53. Daarna bleef het een tijdje rustig in het scoren. Veel balbezit voor ons, maar geen try. En Deventer deed het uiterste om de 0 weg te krijgen. Een paar keer kwamen ze zeer dicht bij onze trylijn, maar telkens bleken we in staat de bal te veroveren en weer ruimte te creëren. Met nog één try van Robbin werd het uiteindelijk de eindstand van 0-58.

Gedurende de wedstrijd werden Maurice, Gawie en Erik steeds enthousiaster, maar ook gedrevener. Resultaat van trainingen zien, is heel mooi en inspirerend. Zien dat geoefende moves werken en ook in het veld gedaan worden, smaakt naar meer. Het leverde een zich bij iedere try, en later ook bij iedere mooie actie, herhalende uitspraak van Maurice: ‘Kijk, zo hoort het.’
En bij zo ongeveer iedere spelers is het tenminste een keer gezegd. En dat is een compliment aan alle junioren. Wat een begin van het seizoen!